loader image

Zakład Diagnostyki Mikrobiologicznej

Szpital Specjalistyczny im. F. Ceynowy

Zakład

Zakład Diagnostyki Mikrobiologicznej spełnia wymogi stawiane przez Krajową Izbę Diagnostów Laboratoryjnych i jest wpisany do Ewidencji Laboratoriów pod numerem 0469.

Należymy do sieci EARS-Net skupiającej krajowe i europejskie laboratoria monitorujące lekooporność kluczowych drobnoustrojów izolowanych z zakażeń inwazyjnych.

Wysoką jakość naszych usług zapewnia system stałej kontroli wewnętrznej i zewnętrznej, dostosowanie procedur do zaleceń ośrodków referencyjnych, stałe podnoszenie kwalifikacji personelu oraz wysokiej klasy sprzęt laboratoryjny.

Automatyzacja procesów diagnostycznych za pomocą systemu (VITEK 2 Compact) do identyfikacji drobnoustrojów i wykonywania lekooporności oraz skomputeryzowanego systemu (BacT/Alert 3D) do wykrywania drobnoustrojów w krwi i innych płynach ustrojowych, umożliwia znaczne skrócenie czasu oczekiwania na końcowy wynik badania i pozwala na wcześniejsze wprowadzenie terapii celowanej.

Wiarygodność wyników jest regularnie weryfikowana w zewnętrznych sprawdzianach krajowych oraz o zasięgu międzynarodowym:

  • systematycznie uczestniczymy w Krajowych Zewnętrznych Sprawdzianach Wiarygodności Badań Mikrobiologicznych POLMICRO, organizowanych w ramach Narodowego Instytutu Leków, przez Centralny Ośrodek Badania Jakości w Diagnostyce Mikrobiologicznej. Uzyskujemy w nich bardzo wysokie oceny, czego efektem jest otrzymywanie przez nasz Zakład Świadectw Wiarygodności Badań Mikrobiologicznych.
  • wysoką jakość wyników potwierdzają również zdobyte certyfikaty uzyskiwane w sprawdzianach o zasięgu międzynarodowym:
    – National External Quality Assessment Scheme for Microbiology (NEQUAS, U.K.)
    – External Quality Assessment Programmes (EQAP, Labquality Finland)

Laboratorium posiada zorganizowany system przesyłania próbek do odpowiednich ośrodków referencyjnych w celu specjalistycznej diagnostyki (np. typowanie genotypowe).

Naszą ambicją jest prowadzenie diagnostyki szybkiej, wiarygodnej, nowoczesnej, spełniającej oczekiwania klinicystów i pacjentów.

STRUKTURA ORGANIZACYJNA

W skład Zakładu Diagnostyki Mikrobiologicznej wchodzą następujące pracownie :

  • Pracownia Bakteriologii Ogólnej
  • Pracownia Gruźlicy
  • Pracownia Dermatologiczna

Zespół

Kierownik: mgr Hanna Breza- Janca

tel./fax (58) 57 27 290

Oferujemy Państwu kompleksową diagnostykę bakteriologiczną w zakresie schorzeń centralnego układu nerwowego, pokarmowego, oddechowego, moczowo-płciowego, posocznic i innych schorzeń o etiologii bakteryjnej, z uwzględnieniem flory beztlenowej.

W cenniku szpitala wydzielono badania wykonywane wyłącznie pacjentom hospitalizowanym i na podstawie umów z podmiotami zewnętrznymi oraz dla pacjentów ambulatoryjnych.

PRACOWNIA BAKTERIOLOGII OGÓLNEJ

POSIEWY

  • posiewy moczu,
  • posiew materiałów z górnych i dolnych dróg oddechowych (wymazy z gardła, jamy nosowo-gardłowej, plwociny, materiały z bronchoskopii, aspiraty tchawicze, płyn opłucnowy), nasienia,
  • posiewy wymazów z ran, ropni, owrzodzeń, odleżyn,
  • posiewy wymazów z ucha, oka,
  • posiewy materiałów z dróg rodnych (m.in. badanie nosicielstwa GBS), cewki moczowej,
  • posiewy ropy, punktatów, materiałów biopsyjnych i sekcyjnych
  • posiewy krwi, PMR i innych płynów ustrojowych,

ilościowe posiewy końcówek cewników naczyniowych

IDENTYFIKACJA DO GATUNKU DROBNOUSTROJÓW TLENOWYCH

  • identyfikacja pałeczek Enterobacteriaceae oraz Gram (-) pałeczek niefermentujących
  • identyfikacja szczepów Staphylococcus spp.
  • identyfikacja paciorkowców beta – hemolizujących
  • identyfikacja pneumokoków i enterokoków
  • identyfikacja pałeczek hemofilnych
  • identyfikacja etiologicznych czynników zapalenia opon mózgowo rdzeniowych – Neisseria meningitidis, Haemphilus influenzae typu b, Streptococcus pneumoniae – w tym identyfikacja obecności antygenów rozpuszczalnych w.w. czynników
  • identyfikacja dwoinek rzeżączki (Neisseria gonorrhoeae)
  • identyfikacja do gatunku paciorkowców z grupy Streptococcus viridans
  • identyfikacja antygenu Helicobacter pylori w próbkach kału za pomocą szybkiego testu immunochromatograficznego

IDENTYFIKACJA DO GATUNKU DROBNOUSTROJÓW BEZTLENOWYCH

DIAGNOSTYKA BIEGUNEK:

Posiew kału w kierunku:

  • wykrycia obecności pałeczek Salmonella/ Shigella
  • wykrycia obecności E.coli EPEC
  • wykrycia obecności pałeczek Yersinia spp.

Szybkie testy diagnostyczne (czas oczekiwania na wynik badania do 1 godziny):

  • w kierunku wykrycia dehydrogenazy glutaminowej oraz toksyny A i B Clostridium difficile
  • w kierunku obecności antygenów rotawirusów i adenowirusów
  • w kierunku obecności antygenu norowirusa
  • w kierunku obecności antygenów Campylobacter spp.
  • w kierunku Helicobacter pylori

DIAGNOSTYKA ZAKAŻEN UKŁADU ODDECHOWEGO

Posiew materiałów z górnych i dolnych dróg oddechowych (wymazy z gardła, jamy nosowo-gardłowej, plwociny, materiały z bronchoskopii, aspiraty tchawicze, płyn opłucnowy)

Szybkie testy diagnostyczne (czas oczekiwania na wynik badania do 1 godziny):

  • identyfikacja antygenu paciorkowców grupy A (GAS) w wymazie z gardła.
  • identyfikacja antygenu wirusa RS z wymazu z nosogardzieli
  • identyfikacja antygenu Streptococcus pneumoniae z próbki moczu
  • identyfikacja antygenu Legionella pneumophilia serogrupa 1 z próbki moczu
  • identyfikacja przeciwciał IgM Mycoplasma pneumoniae z surowicy krwi

DIAGNOSTYKA MOLEKULARNA

Wykrywanie patogenów z dolnych dróg oddechowych (27 najczęstszych patogenów)

Wykrywanie wirusów SARS-CoV-2, grypy A/B i wirusa RSV i innych patogenów z górnych dróg oddechowych (22 najczęstszych patogenów)

Wykrywanie patogenów układu pokarmowego (21 najczęstszych patogenów)

 

Oznaczenia wrażliwości na leki wyizolowanych szczepów bakteryjnych łącznie z oznaczeniem minimalnego stężenia hamującego (MIC), w sytuacjach tego wymagających.

Do standaryzacji badania lekowrażliwości stosowane są normy Europejskiego Komitetu ds. Oznaczania Lekowrażliwości (EUCAST).

Identyfikacja niebezpiecznych mechanizmów oporności wyizolowanych szczepów:

  • meticylinooporność szczepów Staphylococcus aureus (MRSA)
  • obecność szerokosubstratowych b-laktamaz (ESBL) u pałeczek Gram – ujemnych
  • oporność enterokoków na glikopeptydy (VRE)
  • obecność metalo-b-laktamaz (MBL) szczepów opornych na karbapenemy
  • obecność karbapenemaz klasy A (KPC) oraz klasy D (OXA48) u szczepów pałeczek Gram-ujemnych z nabytą opornością na karbapenemy
Badanie nosicielstwa drobnoustrojów uznanych za niebezpieczne ze względów epidemiologicznych.
Biologiczna kontrola skuteczności procesów sterylizacji.
Kontrola mikrobiologiczna środowiska szpitalnego.
Analiza wrażliwości wyhodowanych drobnoustrojów na antybiotyki z uwzględnieniem niebezpiecznych mechanizmów oporności.

PRACOWNIA DERMATOLOGICZNA

Diagnostyka grzybic skóry i jej wytworów w kierunku dermatofitów
Kompleksowa diagnostyka schorzeń o etiologii grzybiczej w zakresie grzybów drożdżopodobnych wraz z oznaczeniem ich oporności na leki przeciwgrzybicze metodą minimalnego stężenia hamującego (MIC)
Kompleksowa diagnostyka inwazji pasożytniczych skóry przy użyciu metod mikroskopowych (badania w kierunku nużeńca, świerzbowca)
Diagnostyka rzeżączki ( Neisseria gonorrhoeae) i nierzeżączkowych stanów zapalnych cewki moczowej i pochwy (Candida spp.)
Diagnostyka łupieżu pstrego

Materiały do badań dermatologicznych pobierane są na miejscu (z wyjątkiem wymazów z pochwy i cewki moczowej u kobiet) w godzinach:

od poniedziałku do piątku 7:30 do 14:00

 

Obowiązuje wcześniejsza rejestracji pacjentów!

W godzinach pracy Pracowni Dermatologicznej istnieje możliwość pobrania na miejscu wymazu z gardła w kierunku paciorkowców β-hemolizujących oraz z nosa i skóry w kierunku nosicielstwa gronkowca złocistego.

Nie pobieramy wymazów z ran!!!

 

PRACOWNIA GRUŹLICY

Pracownia wykonuje badania w kierunku gruźlicy (plwocina, popłuczyny oskrzelowe, płyn z jamy opłucnej i otrzewnej, mocz, wysięki ze stawów, PMR, zawartość ropni i węzłów chłonnych oraz inne materiały kliniczne).

  • badanie mikroskopowe metodą bezpośrednią
  • metodą posiewu na podłoża stałe
  • badanie mikroskopowe metodą pośrednią
  • Oznaczenie wrażliwości na leki wyizolowanych szczepów
  • Posiew w systemie automatycznym
  • Półilościowe wykrywanie DNA Mycobacterium tuberculosis complex

informacja dla kontrahentów zewnętrznych zlecających badania w kierunku gruźlicy.

NOWY DRUK – ZLECENIE BADANIA W KIERUNKU GRUŹLICY

ZASADY POBIERANIA MATERIAŁÓW DO BADAŃ

PRACOWNIA BAKTERIOLOGII OGÓLNEJ

ZASADY POBIERANIA MOCZU

Preferowana jest pierwsza poranna próbka moczu, po nocnej przerwie, minimum 4 godziny od ostatniej mikcji* (zasada nie ma zastosowania u noworodków i niemowląt).

*mikcja- medyczne określenie oddania moczu

 

POBIERANIE MOCZU U KOBIETY:

Warunkiem prawidłowego pobrania próbki jest dokładna toaleta okolic cewki moczowej i krocza.

  • umyć dokładnie ręce wodą i mydłem, osuszyć
  • umyć dokładnie okolice krocza, cewki moczowej i przedsionek pochwy (3 razy namydlając i za każdym razem obficie spłukując wodą)
  • przestrzegać kierunku mycia przedsionka pochwy od przodu do tyłu (w kierunku odbytu)
  • osuszyć skórę jałową gazą
  • mocz powinien być oddany przy rozchylonych wargach sromowych
  • w trakcie pobierania moczu, trzymać jałowy pojemnik nie dotykając jego wnętrza ani obrzeża
  • pierwszą porcję moczu należy oddać do toalety, a następnie nie przerywając mikcji, napełnić pojemnik do połowy moczem ze środkowego strumienia (końcową porcję moczu należy oddać do toalety)
  • pojemnik dokładnie zamknąć nie dotykając jego brzegów i wewnętrznej strony korka
  • opisać pojemnik imieniem i nazwiskiem
  • próbkę jak najszybciej dostarczyć do laboratorium; jeśli jest to niemożliwe, mocz do chwili transportu przechowywać w lodówce
  • w czasie dłużej trwającego transportu próbki należy schładzać w naczyniu z lodem

 

POBIERANIE MOCZU U MĘŻCZYZNY:

Warunkiem pobrania diagnostycznej próbki moczu jest odprowadzenie napletka.

  • umyć dokładnie ręce wodą i mydłem, osuszyć
  • odciągnąć napletek i wykonać dokładną toaletę
  • osuszyć skórę jałową gazą
  • w trakcie pobierania moczu, trzymać jałowy pojemnik nie dotykając jego wnętrza ani obrzeża
  • pierwszą porcję moczu oddać do toalety, a następnie nie przerywając mikcji, napełnić pojemnik do połowy moczem ze środkowego strumienia (końcową porcję moczu należy oddać do toalety)
  • dokładnie zamknąć pojemnik nie dotykając jego brzegów i wewnętrznej strony korka
  • opisać pojemnik imieniem i nazwiskiem
  • próbkę jak najszybciej dostarczyć do laboratorium; jeśli jest to niemożliwe, mocz do chwili transportu przechowywać w lodówce
  • w czasie dłużej trwającego transportu próbki należy schładzać w naczyniu z lodem

POBIERANIE MOCZU U DZIECI

  • dziecko należy przygotować do pobrania moczu zgodnie z zasadami dotyczącymi dorosłych
  • mocz pobierany u dzieci do podklejanych na skórę woreczków nie może być uznany za miarodajny do badania mikrobiologicznego
  • tylko ujemny wynik z tak pobranego moczu może być brany pod uwagę

 POBIERANIE MOCZU OD NIEMOWLĄT

  • dziecko należy rozebrać od pasa w dół w ciepłym pomieszczeniu (najlepiej po karmieniu)
  • umyć dokładnie ujście cewki moczowej:
    –  okolice sromu od przodu w kierunku odbytu
    –  żołądź pod napletkiem
  • niemowlę należy unieść w górę na dłoni podłożonej pod klatkę piersiową dziecka i masować mięśnie grzbietu wzdłuż kręgosłupa od góry ku dołowi
  • z chwilą rozpoczęcia oddawania moczu, należy przepuścić niewielką porcję moczu w celu „wypłukania” cewki moczowej z nabłonków i bakterii kolonizujących,
  • podstawić przygotowany pojemnik i pobrać środkowy strumień moczu
  • w trakcie pobierania moczu, trzymać jałowy pojemnik nie dotykając jego wnętrza ani obrzeża
  • dokładnie zamknąć pojemnik nie dotykając jego brzegów i wewnętrznej strony korka
  • opisać pojemnik imieniem i nazwiskiem
  • próbkę jak najszybciej dostarczyć do laboratorium; jeśli jest to niemożliwe, mocz do chwili transportu przechowywać w lodówce
  • w czasie dłużej trwającego transportu próbki należy schładzać w naczyniu z lodem

Mocz pobierany do podklejanych na skórę woreczków nie może być uznany za miarodajny do badania mikrobiologicznego.

Tylko ujemny wynik z tak pobranego moczu może być brany pod uwagę.

 

ZASADY POBIERANIE NASIENIA

Należy:

  •  zaopatrzyć się w jałowy pojemnik do pobrania próbki
  •  dokładnie umyć ręce
  •  za pomocą wody z mydłem, bardzo dokładnie umyć żołądź prącia z uwzględnieniem miejsca pod napletkiem (konieczne jest odciągnięcie napletka) 
  •  ujście cewki moczowej oczyścić wacikiem zwilżonym solą fizjologiczną 
  •  otworzyć jałowy pojemnik nie dotykając jego brzegów i wewnętrznych powierzchni 
  •  materiał pobrać drogą masturbacji bezpośrednio do pojemnika (w ilości >1ml)
  •  pojemnik z pobranym materiałem opisać imieniem i nazwiskiem 
  •  materiał należy dostarczyć do laboratorium w ciągu 2 godzin

 

ZASADY POBIERANIA PLWOCINY

Należy:

  •  zaopatrzyć się w jałowy pojemnik do pobrania próbki
  •  plwocina do badania powinna być pobrana rano, bezpośrednio po przebudzeniu się
  •  należy być na czczo,
  •  przed odkrztuszeniem należy umyć zęby (wyjąć protezę) i przepłukać jamę ustną przegotowaną wodą,
  •  otworzyć jałowy pojemnik nie dotykając jego brzegów i wewnętrznych powierzchni 
  •  odkrztusić głęboko plwocinę do jałowego pojemnika (ślina jest materiałem bez żadnej wartości diagnostycznej)
  •  pojemnik z pobranym materiałem należy szczelnie zamknąć, nie dotykając jego brzegów i powierzchni wewnętrznych
  •  opisać pojemnik imieniem i nazwiskiem
  •  pobrany materiał dostarczyć do laboratorium w ciągu 2 godzin
  •  jeśli w tym czasie dostarczenie próbki jest niemożliwe, należy ją schłodzić w lodówce

ZASADY POBIERANIA KAŁU

Do diagnostyki zakażeń jelitowych wywołanych przez szczepy Salmonella spp / Shigella spp*, enteropatogenną E.coli (EPEC), werotoksyczną E.coli (VTEC), Yersinia spp., rotawirusy i adenowirusy, najlepszym materiałem do badania jest świeżo oddany kał, zwłaszcza te fragmenty, które zawierają pasma śluzu, krew lub ropę.

Należy:

  •  zaopatrzyć się w jałowy pojemnik do pobrania próbki (pojemnik ze szpatułką przytwierdzoną do pokrywki)
  •  przy otwieraniu i zamykaniu pojemnika oraz pobieraniu nie dotykać wewnętrznych ścianek pojemnika i pokrywki
  •  pacjent przed oddaniem kału powinien opróżnić pęcherz moczowy
  •  kał należy oddać do dokładnie umytego i wyparzonego naczynia (może być nocnik)

kał płynny:

  •  pobrać z masy kałowej próbkę w ilości 2-3 ml, w przypadku kału biegunkowego każdą ilość możliwą do przeniesienia do pojemnika

kał stały:

  •  za pomocą szpatułki przytwierdzonej do pokrywki jałowego pojemnika transportowego, pobrać z kilku miejsc, grudkę świeżego kału (wielkości orzecha laskowego), najlepiej z miejsc z domieszką śluzu, krwi czy ropy
  •  od noworodków i niemowląt kał należy pobierać z pieluchy natychmiast po defekacji
  •  materiał należy dostarczyć do laboratorium w ciągu 1 godziny – jeżeli nie jest to możliwe, należy go przechować w lodówce (około +40C) maksymalnie do 24 godzin

 

Ze względu na bardzo obfitą florę bakteryjną, próbki kału przechowywane w temperaturze pokojowej tracą wartość diagnostyczną.

 * Wyjątek stanowią badania przy klinicznych objawach czerwonkowych w kierunku Shigella spp.
W takich przypadkach lepszym materiałem do badania jest wymaz pobrany na podłoże transportowe.
Ze względu na szczególną wrażliwość szczepów Shigella spp., konieczny jest posiew pobranego materiału w ciągu 15 minut po pobraniu.

 

PRACOWNIA GRUŹLICY

ZASADY POBIERANIA MOCZU DO BADANIA W KIERUNKU GRUŹLICY

Należy:

  •  zaopatrzyć się w jałowy pojemnik do pobrania próbki
  •  o godzinie 1900 dnia poprzedzającego badanie, należy zaprzestać przyjmowania płynów
  •  do badania należy pobrać pierwszą poranną próbkę moczu
  •  przed pobraniem należy dokładnie umyć okolice cewki moczowej
  •  mocz oddać bezpośrednio do jałowego pojemnika zaczynając od „początkowego strumienia”, w ilości około 150 – 200 ml (około połowy zawartości pęcherza)
  •  dokładnie i szczelnie zamknąć pojemnik, opisać imieniem i nazwiskiem
  •  pobrany materiał możliwie jak najszybciej dostarczyć do laboratorium – jeżeli nie jest to możliwe, należy go przechować w lodówce

 

ZASADY POBIERANIA PLWOCINY DO BADANIA W KIERUNKU GRUŹLICY

Należy:

  •  zaopatrzyć się w jałowy pojemnik do pobrania próbki
  •  plwocinę pobierać rano, po przebudzeniu się, należy być na czczo
  •  przed odkrztuszeniem plwociny należy umyć zęby i przepłukać jamę ustną przegotowaną wodą, 
  •  głęboko odkrztusić około 3-5 ml plwociny do jałowego pojemnika – ślina jest materiałem bez wartości diagnostycznej
  •  pobrać minimum 3 próbki plwociny z różnych dni
  •  dokładnie i szczelnie zamknąć pojemnik, opisać imieniem i nazwiskiem
  •  pobrany materiał należy dostarczyć do laboratorium w ciągu 2 godzin
  •  jeśli nie jest to możliwe, można ją przechować w lodówce maksymalnie do 3 dni

PRACOWNIA DERMATOLOGICZNA

  • materiały kliniczne do badań mikologicznych powinny być pobierane od pacjentów przed rozpoczęciem terapii przeciwgrzybiczej lub po upływie co najmniej 4 tygodni od momentu zakończenia leczenia;
    Jeżeli istnieje konieczność wykonania badania przed upływem wymaganego czasu należy poinformować o tym osobę pobierającą materiał.
  • przed badaniem mikologicznym na miejsca zmienione chorobowo nie stosować żadnych leków i kosmetyków
  • nie skracać nadmiernie paznokci i nie lakierować
  • w przypadku badań jamy ustnej należy być na czczo i nie myć zębów
  • przed badaniem na obecność nużeńca nie używać pudru do twarzy i tuszu do rzęs

Kontakt

Rejestracja: tel. (58) 57 27 293

Druki do pobrania

informacja dla kontrahentów zewnętrznych zlecających badania w kierunku gruźlicy.

NOWY DRUK – ZLECENIE BADANIA W KIERUNKU GRUŹLICY

UPOWAŻNIENIE DO ODBIORU WYNIKU /  DOKUMENTACJI MEDYCZNEJ

Upowaznienie do odbioru wyniku QD-478